கல்வாரி என்னை நேசிக்கின்றாயா? உலகோர் உன்னைப் பகைத்தாலும் ஆணிகள் பாய்ந்த மாறிடா எம் மா நேசரே வானமும் பூமியும் மாறிடினும் கல்வாரியின் கருணையிதே தேன் இனிமையிலும் இயேசுவின் குருசினில் தொங்கியே சிலுவையோர் புனிதச் சின்னம் இயேசுவே கல்வாரியில் என்னை அந்தோ கல்வாரியில் அருமை பாரீர் கெத்செமனே கல்வாரியே! கல்வாரியே! உருகாயோ நெஞ்சமே நீ உம் அன்பின் வார்த்தை கேட்கவே கல்வாரி அன்பை எண்ணிடும் அன்பரின் நேசம் ஆர் கல்வாரி அன்பினைக் காணவில்லை சரணம், சரணம், அனந்தா, நித்திய கன்மலை எனக்காய்ப் எங்கே ஓடுவேன்? எங்கே சுமந்து போகிறீர்? கல்வாரி மாமலைமேல்
